Vanmorgen was ik uitgenodigd in Huize Berchem.
Ik had er de eer een fijne groep leden van de Diabetesliga (Regio Antwerpen-Zuid) wat meer te vertellen over:
- Het aanvaarden van diabetes
- De mogelijke rol van een psycholoog in de diabetesbehandeling
Hieronder een korte samenvatting van de ochtend:
ROUW wordt vaak enkel gelinkt aan een overlijden, maar is een veel ruimer begrip.
Omgaan met verlies gebeurt bijvoorbeeld ook wanneer er sprake is van een chronische ziekte zoals diabetes. We zien hierbij dezelfde mechanismes, dezelfde processen, dezelfde soort overweldigende emoties. Er is de confrontatie met een voor en na, er is de zoektocht naar aanpassingen, er is het zoeken naar hoe men nu verder moet.
De diagnose diabetes kan jouw balans uit evenwicht brengen. Het proces van aanvaarding is deze zoektocht naar een nieuw evenwicht.
Stress heeft een directe impact op je glycemie via neuro-endocrine processen.
Verder is er ook een indirect verband tussen stress en diabetesregulatie door verminderde zelfzorg.
Aanvaarding betekent TOELATEN
van alles wat op je afkomt, zonder ervan weg te lopen, en zonder je te laten overspoelen
Aanvaarding betekent AANPASSEN,
sleutelen tot je de oplossing vindt om te kunnen doen wat jij belangrijk vindt in het leven.
Om ten slotte te komen tot het INTEGREREN van de ziekte.
Je bent niet diabetes. Diabetes is niet de hele taart.
Je bent een man of vrouw, een zoon of dochter, een vader of moeder misschien, een werknemer, tennisser, tv-kijker, en een diabetespatiënt.
Metafoor: Diabetes als een 'unwelcome party guest'
filmpje via link: https://www.youtube.com/watch?v=cOSSKArYbZU
Wat we denken en voelen bepaalt het gedrag dat we stellen. Dit gebeurt vaak vrijwel automatisch.
Het bewustzijn over denken en voelen vergroten, stelt ons in staat om een keuze te maken over of we deze automatische gedragingen willen uitvoeren.
Het proces van aanvaarding stopt nooit, het blijft een continue zoeken naar evenwicht.
Soms lukt dit prima, dan weer even niet.
Jijzelf en jouw omgeving veranderen voortdurend, en blijven dus ook vragen om aanpassingen.
Het blijft een zoeken naar een evenwicht in loslaten en vastnemen van emoties en gedachten.
Het blijft zoeken naar concrete aanpassingen en oplossingen voor de uitdagingen die zich keer op keer weer stellen.
Wanneer het niet (meer) lukt om een evenwicht te vinden,
kan het zinvol zijn om de hulp van een psycholoog in te schakelen.
Hij of zij heeft geen magische oplossingen, maar kan wel SAMEN,
vanuit zijn expertise, met jou, op zoek naar wat jij nodig hebt.
Samen zoeken jullie uit wat kan helpen om de grote berg die diabetes soms is, verder te beklimmen.
De theorie is helder, simpel, en duidelijk. De praktijk is dat duidelijk niet!
We zijn niet perfect, we maken fouten, en dat is oké.
Wees mild, net en vooral wanneer het minder gaat.
Jezelf op die momenten nog eens extra op je kop geven, gaat het écht niet beter maken.
Vergeef jezelf, zoek troost en steun bij anderen, lach er misschien zelfs nu en dan om.
Ga op zoek naar wat je een volgende keer anders kan doen,
en blijf proberen, proberen, en proberen.
Hoeveel keer ben je gevallen vooraleer je kon lopen?